ตอนที่ 2 เริ่มความจริง
ตอนที่ผมตกบรรไดไปหัวฟาดและได้สลบไปน้องผมซึ่งอยู่ห้องนอนข้างๆห้องผมได้ยินเสียงดัง
"ตู้ม...!" น้องผมตกใจเลยรีบวิ่งออกมาดูว่าเป็นเสียงอะไรน้องผมได้วิ่งไปเปิดไฟเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นและได้มองลงไปทางบรรไดเห็นผมนอนสลบอยู่น้องผมเห็นจึงโทรเรียกรถโรงบาลมารับผมเพื่อไปดูว่าอาการเป็นยังไงและตอนนั้นผมได้ฝันเห็นภาพๆหนึ่งที่เห็นคนทั้งโลกตายเหมือนวันที่พระเจ้ามาล้างบาปให้มนุษย์และมนุษย์ฆ่ากันโดยไร้เหตุและผลพอเห็นภาพนั้นผมก็สะดุ้งตื่นมาและได้เห็น
ลุงแก่คนหนึ่งเขาพูดว่า
" ยังหนุ่มยังแน่นไม่น่าเป็นสภาพอย่างนี้เล๊ย... " ตาแก่พูดพลางหัวเราะเบาๆ ผมยังงงๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น
" ลุงเป็นใครกัน?? " ผมถามไปและมึนงงนิดนึงเพราะกำลังฟื้นตัว
" ลุงก็คือลุงนะสิ " ลุงตอบพร้อมมองหน้าผมแล้วยิ้มให้ผม
" ช่างมันเถอะครับ " ผมยังไม่ได้บอกชื่อผมก่อนเลยงั้นผมชื่อว่า "คาบูกิ" แล้วลุงหล่ะชื่ออะไรหรอครับ
ลุงตอบชั้นชื่อ "อิจิ" ยินดีที่ได้รู้จักนะไอหนุ่ม ผมได้ถามลุงเขาว่า
" ลุงเป็นอะไรพึงมาอยู่ที่นี่...? " ผมถาม ลุงตอบ
" อ่อแค่โดนยิงที่หัวไหล่จนกระดูกไหปลาร้าแตกหน่ะ " ผมเลยถามอีกว่า "ทำไมลุงถึงถูกยิง...?"
" อ่อก็แค่โดนลูกหลงจากตอนที่ไปซื้อของที่ตลาดหน่ะสิกำลังเดินผ่านร้านทองแล้วเจอโจรปล้นทองมันยิงปืนมาโดนที่ไหล่เองเหละ " ผมตกใจและนึกได้ว่า ลุงคนนี้หรือว่าเป็นที่เราฝันรึเปล่าที่โดนฆ่าในโรง
พยาบาลหรือว่าคนที่ตายคนแรกจะเป็นลุง ...
โปรดติดตามตอนต่อไป ลุงอิจิ จะเป็นยังไงติดตามอ่าน :)
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น